Verhuizen, van land veranderen en zelfs van continent, het is niet gemakkelijk. Ik deed het en in deze column deel ik mijn ervaringen met jullie.
Ik woonde een tijdje bij mijn vader, maar door zijn werk moest hij veel reizen en had hij niet veel tijd. Mijn moeder woont hier en ze besloten dat zij beter voor mijn broer en ik kon zorgen, dus zo kwam ik hier terecht. Alles ging heel snel, op een dag werd ik wakker en vertelde mijn vader mij dat we naar België zouden gaan.
Toen ik hier aankwam, werd ik meteen verrast door… het weer. Peru is een warm land en hier was het altijd koud. Alsof dat niet genoeg was, volgde een nog grotere aanpassing: Nederlands leren. Kunnen communiceren zou een probleem zijn, dat wist ik vooraf al, en het is nu soms nog steeds moeilijk om mij heel vlot uit te drukken.
Toen we 3 maanden in België waren, begon plots het nieuwe schooljaar, met heel wat veranderingen voor mij: Een nieuwe school, nieuwe klasgenoten en ook een vak dat ik nog nooit eerder gestudeerd had in Peru, Frans.
Alle vakken waren moeilijk voor mij omdat ik het Nederlands nog niet goed begreep. Toch waren er wel dingen die ik al kon of vragen waarop ik het antwoord wel wist, want veel vakken had ik in Peru ook al en ik had dus al wat basiskennis. Ik voelde me echter soms machteloos omdat ik niet wist hoe ik het moest zeggen, uitleggen of schrijven. Het zat me dwars, in feite nog steeds wat. Ik ben dit wel aan het overwinnen met de hulp van de leerkrachten en mijn medeleerlingen.
Met Frans was dat helaas niet zo, ik had geen basiskennis, ik had de taal zelfs nog nooit gehoord. Al snel kreeg ik via de directie de nodige hulp aangeboden met extra lessen. Deze lessen zouden me helpen om de lessen met de anderen op een natuurlijkere manier te volgen. Op dit moment heb ik nog problemen, maar ik hoop dat ik binnenkort zowel voor Frans als Nederlands mijn achterstand kan inhalen. Hoewel voor één jaar vind ik het al prima, "stap voor stap".
Tot slot wil ik iedereen bedanken die mij heeft geholpen om deze reis vol veranderingen mogelijk te maken en die mij hun steun blijven geven.
03 juni 2022 – Andrea Vela